Συμβουλές Υγείας

Η ασθένεια του σεισμού
Δημητρίου Γ. Πύρρου md
Αντιπροέδρου Γιατρών Χωρίς Σύνορα

Το Crash Syndrom ή Σύνδρομο καταπλάκωσης είναι μιά πάθηση που προκύπτει όταν υπάρχει καταπλάκωση από μεγάλο βάρος των άκρων του ανθρωπίνου σώματος. Γιά πρώτη φορά στην ιστορία, η πάθηση αυτή παρατηρείται στους σεισμούς στη Μεσσίνα στην Ιταλία το 1909. Βέβαια έκτοτε το σύνδρομο αυτό δεν συνέδεσε το όνομά του μόνο με τις φυσικές καταστροφές, αλλά εμφανίστηκε εξίσου και σε εμπόλεμες περιοχές όπου οι βομβαρδισμοί άφηναν πίσω τους γκρεμισμένα κτίρια και ανθρώπους εγκλωβισμένους σ’αυτά.

Με την καταπλάκωση διακόπτεται η κυκλοφορία του αίματος στα καταπλακωμένα άκρα και στη περιοχή που έχει διακοπή η κυκλοφορία, υπάρχει υπερσυγκέντρωση τοξινών όπως: μυοσφαιρίνης, γαλακτικού οξέος κλπ οι οποίες όταν απελευθερωθεί το άκρο, απελευθερώνονται ταυτόχρονα και ξαφνικά, στη κεντρική κυκλοφορία του αίματος με αποτέλεσμα ο ασθενής να περιέλθει σε σόκ λόγω νεφρικής ανεπάρκειας εξαιτίας της αδυναμίας των νεφρών να αντεπεξέλθουν στη διήθηση της αιμοσφαιρίνης.

Η νεφρική αυτή ανεπάρκεια μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στον θάνατο του θύματος. Οι μύες νεκρώνονται, δημιουργέιται μεγάλη ενδοδιαμερισματική πίεση στα διάφορα διαμερίσματα στα οποία χωρίζονται οι μύες μέσα στα άκρα, από περιτονίες. Η διόγκωση αυτή οφείλεται στο μεγάλο χρονικό διάστημα που οι μύες αυτοί δεν είχαν οξυγόνο (ανοξία).

Στη πρώτη φάση του σοκ γίνεται προσπάθεια από τον ίδιο τον οργανισμό να αυτορρυθμιστεί με περιφερική αγγειοσύσπαση, την οποία βλέπουμε αφόυ το δέρμα είναι ωχρό, κρύο, καθώς επίσης υπάρχει και εφίδρωση. Ο μηχανισμός αυτός στην αρχή καταφέρνει να κρατήσει την αρτηριακή πίεση σε φυσιολογικά επίπεδα, αλλά τελικά δεν μπορεί να συνεχίσει εξαιτίας της μεγάλης απώλειας υγρών και έτσι, η δεύτερη φάση του σοκ ακολουθεί με απότομη πτώση της αρτηριακής πίεσης.

Σ’ αυτή τη κατάσταση, χρειάζεται άμεση παρέμβαση με μεγάλες ποσότητες υγρών ενδοφλέβια γιά να αποκατασταθεί η αρτηριακή πίεση. Επίσης, το προσβεβλημένο άκρο, εξακολουθεί να διογκώνεται και γίνεται πολύ σκληρό ενώ, υπάρχει και έλλειψη αίσθησης. Συχνά υπάρχει και έλλειψη περιφερικού σφυγμού, λόγω προβλήματος της αρτηριακής κυκλοφορίας στο συγκεκριμένο άκρο.

Το άκρο, μπορεί να χρειαστεί σχάσεις στο δέρμα και τις περιτονίες ώστε να μην πιέζονται τα αγγεία και να μην νεκρωθούν τα νεύρα.. Συχνά επίσης αναπτύσσονται μολύνσεις στα νεκρωμένα άκρα με κίνδυνο ΄σηψαιμία και θάνατο.

Το πιό σημαντικό πρόβλημα σ’ αυτές τις περιπτώσεις είναι η νεφρική ανεπάρκεια, ο βαθμός της οποίας τελικά καθορίζει και την επιβίωση ή όχι του ασθενούς. Γιά την αντιμετώπισή της εκτός από τη μεγάλη ποσότητα υγρών που χορηγείται, χρειάζεται να συνδεθεί ο ασθενής με τεχνητό νεφρό ώστε να γίνει αιμοκάθαρση, δηλαδή, απομάκρυνση από το αίμα της μυοσφαιρίνης και των άλλων τοξινών.